به گزارش سرویس حسینیه «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برگزاری مراسم ایام فاطمیه و روزهایی که مردم در شهادت دردانه پیامبر اعظم(ص) به سوگ مینشینند، شاید سری از اسرار باشد تا یاد و نام بی بی دو عالم علیها سلام همواره زنده نگه داشته شود. در شب شهادت آن حضرت با ما همراه باشید تابخشی از فضائل و سبک زندگی ایشان آشنا شویم که مطمئنا میتواند الگویی مناسب برای بسیاری از دوستاران اهل بیت باشد .
در ادامه بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب، استاد فاطمی نیا، حجت الاسلام عالی، استاد رحیم پور ازغدی و استاد حسین انصاریان را در خصوص شخصیت والای حضرت زهرا سلام الله علیها و ایام شهادت ایشان میخوانید.
نزول جبرئیل بر حضرت زهرا بعد از پیامبر
دربارهی عظمت شأن زهرای اطهر، صدّیقهی طاهره (سلام الله علیها) زبان ماها خیلی قاصر و ناقص است؛ قرآن و حدیث صحیح دربارهی این بزرگوار سخن دارد، مدیحه دارد که برای ذهن ما و فکر کوته ما فهم این مدیحهها هم احتیاج به تأمّل و دقّت دارد. این روایت را که امام بزرگوار هم یک وقتی نقل کردند که جبرئیل بعد از وفات و رحلت پیغمبر بر حضرت زهرا میآمد و نازل میشد، روایت صحیحی است؛ به سند این روایت ما نگاه کردیم؛ سند معتبر و در نهایت اعتبار است و جای هیچ تردیدی نیست که جبرئیل میآمد.
عبارت این است: وَ کانَ یَأتیها جَبرَئیلُ علیه السّلام فَیُحسِنُ عَزاءَها عَلَی اَبیها؛ به زبان امروز ما، مرتّب میآمد به حضرت زهرا برای رحلت پیغمبر تسلیت میگفت؛ وَ یُطَیِّبُ نَفسَها؛ آرامش میداد به آن بزرگوار؛ وَ یُخبِرُها عَن اَبیها وَ مَکانِه؛ خبر میداد که پیغمبر در چه وضعی است، در چه حالی است؛ در عالم برزخ، در محضر حیّ ودود، مقامات عالی پیغمبر را نشان میداد و برای فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) تصویر میکرد؛ وَ یُخبِرُهَا بِما یَکونُ بَعدَها فِی ذُرِّیَّتِها؛ ماجراهای فرزندان حضرت را هم که در آینده پیش میآید -ماجرای امام حسن، ماجرای کربلا، ماجرای ائمّه (علیهم السّلام) و ماجرای حضرت ولیّعصر (ارواحنا فداه) را- برای حضرت نقل میکرد؛ وَ کَانَ عَلیٌّ علیه السّلام یَکتُبُ ذَلِک؛ (۱) امیرالمؤمنین هم مینشست، اینها را مینوشت؛ این خیلی مسئلهی مهمّی است.
بنا به نقل قرآن، جبرئیل یک بار در طول تاریخ بر غیر پیغمبری نازل شده: اَرسَلنا اِلَیها روحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِیّا؛(۲) اگر مراد از روح -که البتّه این هم محلّ اختلاف است- در ماجرای حضرت مریم، جناب جبرئیل (علیه السّلام) باشد، خدای متعال [فقط] یک بار بر [کسی] غیر پیغمبر جبرئیل را فرستاده؛ بقیّهی ملائکه نازل شدهاند و مکرّر اتّفاق افتاده که ملائکه آمدهاند؛ [امّا] جبرئیل فقط یک بار؛ امّا برای حضرت زهرا: وَ کانَ یَأتیها جَبرَئیل؛ بحث یک بار و دو بار نیست، بلکه جبرئیل مرتّب میآمد و شرفیاب میشد خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها.
فاطمه رحمت بی منتهای الهی
مدح حضرت در قرآن، در سورهی «هل أتیٰ» هست، در آیهی تطهیر هست، در آیهی مباهله هست. اینهایی که حالا تقریباً صریح است دربارهی حضرت زهرا (سلام الله علیها) این آیات است، وَالّا آیات دیگری هم هست که اشاره دارد به آن بزرگوار. اینکه در سورهی «هل أتیٰ» خدای متعال میپردازد به کار فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) و خانوادهاش، خیلی چیز مهمّی است؛ این یک پرچمی است که قرآن برمیافرازد، برافراشته میکند بر سر درِ خانهی فاطمهی زهرا (سلام الله علیها): اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللَهِ لا نُرِیدُ مِنکُم جَزاءً وَ لا شُکورا؛ (۳) کار برای خدا، اخلاص، خدمت بیمنّت؛ به چه کسی؟ به یتیم و فقیر و اسیر؛ این اسیر، یعنی اسیر مسلمان بوده؟ بعید است آن وقت اسیر مسلمان [بوده باشد]. خدمت بیمنّت؛ این درس است، پرچم فاطمهی زهرا این است؛ یعنی قرآن این را بزرگ میکند. یا در آیهی مباهله: وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُم؛ (۴) در حالی که اطراف پیغمبر زنان زیادی بودند -همسران پیغمبر بودند، نزدیکان دیگر پیغمبر بودند، شاید آن وقت بعضی از دختران دیگر پیغمبر [هم] بودند- امّا «نِساءنا» فقط فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) است؛ برای چه؟ برای مواجههی جبههی حق با جبههی باطل؛ این [طور] است. فاطمهی زهرا مظهر این حقایق والا و فوقالعاده است. فضائل حضرت زهرا اینها است.
پیغمبر اکرم در مورد حضرت زهرا تعبیر «سَیِّدَةُ نِسَاءِ العالَمین» (۵) دارد، و «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» که این مهمتر است: سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة. همهی زنهای بهشتی: جناب ساره، جناب آسیه، جناب حوّا، جناب مریم، همهی این زنهای بزرگ تاریخ «نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» هستند دیگر؛ زنهای بهشتند؛ این بزرگوار «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة"»است. این [جور] است. اصلاً زبان انسان چطور بچرخد تا بتواند اینها را بیان کند و حقّش را ادا کند! اصلاً ذهن ماها هم خیلی احتیاج به تأمّل و تدقیق دارد تا این حقایق را درک کند.
خب اینجا ضمناً برجستهترین خصوصیّات معلوم شد؛ در آن آیهی شریفه بحث طهارت و آیهی تطهیر است که یک مسئلهی فراتر از این حرفها است؛ در آیهی «هل أتیٰ» مسئلهی خدمت بیمنّت است؛ در آیهی مباهله مسئلهی مقابلهی جبههی حق و جبههی کفر و باطل است؛ اینها است؛ اینها نشانههای مهمّ فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) است.
و من میخواهم این را عرض بکنم که به توفیق الهی، به فضل الهی بعد از انقلاب، نام مبارک فاطمهی زهرا نسبت به قبل از انقلاب -که ما یادمان هست- نمیشود گفت ده برابر، شاید دهها برابر، صد برابر تکرار میشود و برده میشود؛ یعنی جامعه، جامعهی فاطمی است؛ اثر آن را هم در جامعه داریم مشاهده میکنیم؛ همین خدمت بیمنّت را، همین حرکت بسیجی را، همین کار بدون مزد و منّت را شما در دوران دفاع مقدّس یک جور مشاهده میکنید، در دوران حرکت علمی یک جور مشاهده میکنید: کسی نام شهید فخریزادهها، شهدای هستهای، دانشمند بزرگ مرحوم کاظمیآشتیانی را نشنفته بود؛ خیلیها هنوز هم نمیشناسند کاظمی کیست؛ این بزرگانی که در وادی علم وارد شدند کسانی هستند که بدون مزد و منّت، میدانهای بزرگ علمی را در این کشور برای این مردم و برای اسلام و جمهوری اسلامی فتح کردند.
بعد شما ملاحظه کنید در پیشامدهای طبیعی مثل سیل، مثل زلزله مردم چطور مشتاقانه میشتابند؛ کجا چنین چیزهایی وجود دارد؟ این همان روش فاطمی است؛ این همان حرکت در جهت انگشت اشارهی سیّدة نساء العالمین است. لا نُریدُ مِنکُم جَزآءً وَ لا شُکورا؛ این اشارهی فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) است. و در این دو سال اخیر در مسئلهی کرونا چه کارها شد، چه خدماتی انجام گرفت و بدون اینکه نام کسی مطرح باشد، کارهای بزرگی انجام گرفت. این حرکتهای جهادی، این اردوهای جهادی که در دورهی سال در جریان است و جوانها بدون اینکه نامی از خودشان باقی بگذارند میروند، بی مزد و منّت حرکت میکنند، باید این روش ادامه پیدا کند؛ باید فاطمهی زهرا سلام الله علیها اسوه باشد، الگو باشد در همهی جهات، از جمله در حرکت بزرگ اجتماعی و انقلابی و مبارزاتی ما.
در ادامه بخشی ازسخنان استاد مرحوم فاطمی نیا در مورد فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیه را میخوانید: به ساحت مقدّسهی حضرت زهرا امّ الائمّه الاطهار (صلوات الله علیها و علی اهل بیتها) عرض ادب میکنیم که فضائل این بزرگوار از حدّ و حصر بیشتر است. باور کنید که اینهایی که تا به حال به ما گفتند و در روایات ما آمده است و شنیدیم، اینها هم دو قسم است. بعضیهای آن مانند آیات قرآن است، محکمات احادیث است، بعضیهای آن متشابهات است که اصلاً ما تا محرم اسرار نشویم آن متشابهات را متوجّه نمیشویم. به هر حال حضرت صدّیقهی کبری خیلی بالاتر از این است که ما فکر کنیم.
علم حضرت زهرا
حضرت زهرا (سلام الله علیها) دریای علم است ولی بعضی چیزها را که میدید چیزی نمیگفت، گریه میکرد. گریه هم نکند؟! او صدّیقه بود، مطهّره بود، عالمه بود، گاهی هم تذکّر میداد. تذکّر دادن هم عیبی ندارد، امّت پدر او بودند.
یک روز پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) میخواست وضو بگیرد. آنقدر اطراف پیغمبر را گرفتند و دست خود را زیر آب وضوی ایشان گرفتند، پیغمبر اکرم وضو گرفت و رفت، دیدند جای وضو خیس نشده است. آنقدر دست زیر این آب وضو رفت و گرفتند به صورت خود مالیدند که نگذاشتند یک قطره از آن آب روی زمین بریزد.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) میگوید مگر شما همان افراد نیستید که این کار را انجام میدادید؟ نگذاشتید آب وضو پدر من بر زمین بیفتد. حالا چرا اینقدر بی تفاوت شدهاید که زهرا اینقدر غریب بماند!
عظمت زهرای مرضیه (سلام الله علیها)
امّا حالا این عظمت، این دریا، در یک بستر افتاده است. زنان مدینه گفتند: میگویند زهرا ناراحت است. او یگانه یادگار پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است، چه شده است؟ پدر او تازه از دنیا رفته است. به دیدن او برویم. حالا ۲۰ یا ۳۰ نفر بودند… رفتند و اطراف این بستر را گرفتند. چه کنیم؟ دیدیم حال زهرا خوب نیست، دستمال به سر خود بسته است. حالا چه بگوییم؟ کسی جرأت ندارد چیزی بگوید. هیبت حضرت صدّیقه (سلام الله علیها) همه را مرعوب کرده است.
یکی از آنها دل به دریا زد که چیزی بگوییم. خانم حال شما چطور است؟ هیچ چیزی از خود نگفت. خیلی چیزها داشت که بگوید. نمیتوانم بگویم. اگر پهلوی شما درد داشته باشد چه میگویید؟ امّا چیزی نگفت. اینها یک نوع عظمت است. به یاد داشته باشید در تربیتشدگان این مکتب این بوده. حضرت زهرا (سلام الله علیها) از همهی زنان عالم بالاتر است، سیّده نساء العالمین است. حتّی از زنان خانوادهی خود از همه بالاتر است. امّا این روش را او یاد داد. مثال میزنم.
کینهورزی با حضرت زهرا سلام الله علیها
شب شهادت است و این را به یادگار میگویم و الحمدلله برای به دست آوردن آن تلاش کردهام و بنده بدون مدرک حرف نمیزنم. الآن نمیتوانم نقل مدارک را بگویم چون پراکنده است، فقط سر بسته بگویم. یک وقت وجود نازنین حضرت زهرا (سلام الله علیها) در احد میرفت که به عموی خود سلام بدهد. حمزه کجا است؟ حمزه (سلام الله علیه) در احد است. دوری میزد، سلامی میداد، درختی کوچکی بود. آن سرزمین گرم بود، میرفت و در زیر سایهی آن درخت مینشست بعد بلند میشد و میرفت. آمدند آن درخت را بریدند. این شیوهی دشمنان بود. دشمن میخواست آنها زیر آفتاب باشند و زیر سایه نباشد به همین دلیل… -حضرت زهرا، ای سیّدهی عالم ما را ببخشید- اینجا درخت را بریدهاند ولی در کربلا بدن حسین…
زهرا سلام الله علیه همسر هم تراز علیّبنابیطالبِ
دربارهی حضرت زهرا (سلام الله علیها) با همین چشم مادّی ظاهربین که نگاه کنیم -حالا آن چشمهای حقیقتبین و واقعبین و عرشی جور دیگری ممکن است ببینند، چیزهای دیگری را ببینند- [میبینیم که] این بزرگوار از طرفی دختر عالیمقام پیغمبر است؛ دختری که پیغمبر دست او را میبوسد، جلوی پای او بلند میشود، در هر سفر آخرین دیدار او از خانهی زهرا است و از آنجا به سفر میرود، از سفر که برمیگردد اوّلین جایی که سر میزند و سلام میکند خانهی زهرا است؛ یک چنین دختری. از طرفی بانویی دارای عصمت است؛ مرتبهی عصمت مرتبهی عجیبی است، منزلت فوقالعادهای است.
از طرفی همتراز علیّبنابیطالب است؛ علیّبنابیطالبِ با آن عظمت، علیّبنابیطالبی که چشم عالَم وجود شبیه او را بعد از پیغمبر مشاهده نکرده؛ فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) همسرِ همتراز یک چنین شخصیّتی است. از طرفی مادر چهار خورشید درخشان است که دو نفرشان امام معصومند و از طرفی سرسلسلهی نسل مبارک پیغمبر اعظم است که امروز بحمدالله بعد از ۱۴۰۰ سال، میلیونها انسان در سراسر جهان به این نسبت مفتخرند؛ سرسلسلهی این نسبت فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) است.
طلوع و غروب، خورشید
تاریخ زندگی این بزرگوار حضرت زهرا «س»عیناً منطبق با تاریخ رسالت است؛ یعنی اندکی بعد از رسالتِ پیامبر این بزرگوار طلوع میکند، اندکی بعد از رحلتِ رسالت و پیغمبر اکرم غروب میکند؛ یعنی کاملاً زندگی [او] منطبق است با دوران رسالت. در دوران کودکی، محنت شعب ابیطالب را احساس میکند و درک میکند، از کودکی وارد میدانهای دشوار زندگی میشود، مادر را از دست میدهد که برای دختری در این سن بسیار دشوار است، امّا او در کنار تحمّل این دشواری کار بزرگی را انجام میدهد و آن غمگساریِ پیغمبر است. پیغمبر که هم خدیجه را، هم جناب ابیطالب را از دست داده، نیاز به غمگسار دارد و این دختر است که غمگسار پدر میشود.
این غمگساری همین طور ادامه پیدا کرد تا دوران مدینه و در اُحُد و در خندق و در بسیاری جاهای دیگر که آن وقت پیغمبر فرمود: فاطِمَةَ اُمُّ اَبیها؛ مادری کرد برای پیغمبر. بعد، مسئلهی هجرت، آزمونهای بینظیر دوران مدینه، همسری با علیّبنابیطالب که یک پایش در خانه است، یک پایش در میدان جهاد -تحمّل این سختیها- و بعد تربیت این چهار فرزند بینظیر در دوران تاریخ، بعد هم دادن اوّلین قربانی بعد از رحلت پیغمبر، محسن، و در نهایت شهادت خود او چند ماه بعد از پیغمبر. این زندگی کوتاه هیجدهساله یا اندکی بیشترِ این بزرگوار یک چنین ماجرایی دارد که ماجرای مهمّی است.
نمادهای محرم و فاطمیه
در ادامه صحبت های حجت الاسلام عالی در خصوص برکات بی نظیر مجالس محرم و فاطمیه میخوانید؛ بین همة مجالس اهلبیت دو تا مجلس ویژگی دارد یکی محرم و یکی مادر محرم فاطمیه این دو مجلس ویژگی دارد ویژگیش چیه ویژگیش این هست که این دو مجلس دفاع از نشانهها و نمادهاست تو این دو مجلس هست که حماسه هست ظلمستیزی هست دفاع از مظلوم ولایتپذیری هست تو این مجالس هستش که تولی و تبری تو این مجالس هست که اینها که همه نشانة بلوغ شیعه است رشد میکند هرگاه دیدید مجالس محرم و فاطمیه کمیتش و کیفیتش بیشتر دارد میشود این شاخصها دارد رشد میکند که نشانة قرب ظهور نشانة رشد شیعه است شیعه مؤمنین برای اینکه ظهور حضرت را نزدیک بکنند باید کارهایی انجام بدهند باید تحولی تو جامعه رخ بدهد باید خصوصیاتی پیدا بکند ببینید مجالس ماه رمضان هم خیلی عزیز است مجالس اعتکاف هم الان که تو ماها رواج پیدا کرده خیلی ارزشمند است.
اما این مجالس محرم و فاطمیه هست که حماسه است شور ظلمستیزی است حقطلبی عدالتطلبی تولی و تبری است اینها نشانههای رشد است دو زن بودند در طول تاریخ که حماسیترین زنان بودند و تأثیرگذارترین زنان بر تاریخ که در زمانی که مردشون مأمور به سکوت بود بار تمام دین را این دو زن کشیدن و تا قیامت هر مؤمنی که پا به عرصه میگذاره مدیون این دو زن هستند دو زن بودند یکی وجود مقدس فاطمة زهرا(س) که در زمانی که امیرالمؤمنین(ع) مأمور به سکوت بود.
او میآمد بیرون و بار دین را کشید و یکی دختر مکرمهاشون حضرتزینب(س) بود در زمانی که امامسجاد(ع) مأمور به سکوت بود او آمد و ظهور و بروز کرد و پیام عاشورا را به گوش تاریخ داد وجود مقدس حضرتزهرا(س) نه خودش نبی نبود پیغمبر نبود امام نبود اما حافظ نبوت و امامت بود هم نبوت هم امامت و زهرای اطهر باید حفظ کنه اون حدیث معروف پیغمبر حدیث البته حدیث قدسی هست.
از طریق پیغمبر هست که بعضیها سندش را نتوانستن بپذیرن و حتی گاهی اوقات نسبت به غلو دادن این حدیث را اون حدیث ناظر به همین مطلب است که از خداوند متعال نقل شده است حدیث معروفی است که یا أحمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما؛ اگر تو نبودی عالم را خلق نمیکردم اگر علی نبود تو را خلق نمیکردم و اگر فاطمه نبود شما دو تا را خلق نمیکردم بعضیها تو سند این حدیث اشکال کردند.
هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند
منتهی خدا هم صبرشون میده خدا هم سعة صبرشون میده خدا هم تحملشون میده زهرای اطهر باید با تحمل مظلومیت پیام حق را برساند و حق را تو عالم تثبیت بکند و این کار را کرد زیر بار این بلا رفت دیگه مثل از فردا به بعد هست میدانید فردا بعد از نماز مغرب بود که حضرتزهرا(س) شهیده شد دیگه زهر تنهایی را حضرتامیر(ع) باید بکشه، انگار این شعرهای سعدی خیلی مناسب هست برای زبانحال امیرالمؤمنین(ع)
ای ساربان آهسته ران که آرام جانم میرود و آن دل که با خود داشتم با دل ستانم میرود
او میرود دامنکشان من زهر تنهایی چشان دیگر مپرس از من نشان کز من نشانم میرود
باز آیی و بر چشمم نشین ای دل ستان نازنین تا شور و فریاد از زمین تا آسمانم میرود
بر رفتن جام از بدن گویند هر نوعی سخن من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود
حضرت زهرا (س) شخصیتی جهانی است
در ادامه نگاه رحیم پورازغدی را نسبت به حضرت فاطمه زهرا (س) میخوانید: نگاه به زن در فرهنگ اسلامی اگر درست شناخته شود، میتواند در جهان بسیار مورد استقبال قرار گیرد. حضرت زهرا (س) شخصیتی جهانی است؛ ایشان سیده نساءالعالمین هستند، شخصیتی که قلههای معرفت، عرفان و اخلاق را طی کرده باشد، 20 سال عمر کرده باشد، میتواند برای همه جهانیان الگو باشد؛ فاطمه همان علی است در قامت زنانه و علی همان فاطمه است در قامت مردانه. زندگی حضرت زهرا (س) هیچ نقطه سیاه و خاکستری در حیات سیاسی، اجتماعی، فردی و خانوادگی نداشته است.
نقطه مرکزی جهان، منطقه ماست و نقطه مرکزی این منطقه، شیعیان هستند. از شبه جزیره هند تا آفریقا در گروی تعقیباتی است که انقلاب فاطمه به پا کرده است. فاطمه(س) را حتی خود ما هم نشناختیم، جمله فاطمه الگو است یک جمله شعاری نیست. ما باید ایشان را بشناسیم؛ اگر حضرت زهرا(س) نبود اسلام طور دیگری شناخته میشد.
امام باقر (ع) فرمودند که وقتی فاطمه زهرا (س) در آستانه ورود به بهشت قرار میگیرد، خداوند ندا میدهد ای دختر دوست من! برگرد بین بشریت نگاه کن و هر که به تو و فرزندان تو عشق و محبت در قلبش است، دست آنها را بگیر و به بهشت ببر، این اهمیت حب به پیامبر (ص) و فرزندان فاطمه (س) است. امام باقر (ع) در روایتی دیگر فرمودند که ای جابر دیدهای وقتی جلوی کبوتر دانههای خوب و بد را میپاشی، خوب را از بد جدا میکند؟ در روز قیامت، این بانو، شیعیان و عاشقان واقعیاش را اینگونه جدا میکند.
معنای واقعی حب این است که فرد جای ائمه و معصومین قدم بردارد، برگزاری جلسات و پرچم زدن و این قبیل اقدامات، اعلام محبت است و نه خود محبت. حب و ولایتی به فاطمه(س) و فرزندانش درست است که همبستگی و ارتباط و پا جای پای ایشان گذاشتن باشد
امام رضا(ع) میفرمایند ملاک ما برای ایمان، نوع احترام به زنان است؛ یعنی یکی از علائم شیعیان، این است که به زنان احترام میگذارند. همچنین ایشان میفرمایند از نظر ما کسی ایمانش درستتر است که با همسر و خانواده اش، مهربانتر و خوش برخوردتر باشد. البته پیامبر و معصومین ما ، با همسرشان از همه مهربانتر بودند.
خداوند عاشق انسان های عفیف است
حضرت زهرا (س) در پاسخ به این سوال که خدا چه انسان و سبک زندگی را دوست دارد، فرمودند: خدا دوستدار افرادی است که سه صفت داشته باشد؛ اول اینکه اهل خیر و خدمت باشند، دوم اهل حلم و بردباری و صفت سوم هم این که عفیف باشند.
امیرالمؤمنین(ع) و زهرا(س)، قرآن عینی
در ادامه نگاه استاد حسین انصاریان را نسبت به حضرت فاطمه زهرا (س) میخوانید: امیرالمؤمنین میفرمایند: قرآن عینی که غیر از قرآن کتبی و لفظی و ذهنی است، من هستم و علی کفو زهراست. زهرا(علیهاالسلام) کل قرآن است، علی کل قرآن است و پیغمبر(ص) میفرمایند: شگفتیهای قرآن غیرقابلشمارش است؛ پس دریاها مرکب، درختان قلم و جن و انس نویسنده نمیتوانند شگفتیهای وجود زهرا را شمارش کنند. کجا رفتیم؟ به خدا هیچجا نرفتیم!
خدای را نتوان دید جز به چشم رسول
بتول را نتوان دید جز به چشم رسول
اگر میخواهی خدابین شوید، باید خدا را از چشم پیغمبر(ص) ببینید؛ چون تمام هویت خدا پیش او حاضر است و اگر کسی میخواهد زهرا را بشناسد، باید چشم پیغمبر(ص) را وام بگیرد که چشم پیغمبر(ص) هم وامگرفتنی نیست، چون نور چشم پیغمبر (ص) نوری است که به هر کسی -حتی به آسمانها- وام بدهند، پشت همهٔ آسمانها را میشکند. کجا رفتیم؟ جایی نرفتیم و سر جای خودمان هستیم. ما چه میدانیم زهرا(علیهاالسلام) کیست؟
فاطمه(س) نیروی جذب یازده اختر و ماه و خورشید
زهد و صلاح و شرف و فضل را
همقدر و همقدم حیدری
یازده اختر که درخشش گرفت
در فلک دین، همه را مادری
مریم یک ستاره داشت که عیسی بود و خوب ستارهای داشت، اما زهرا(علیهاالسلام) یازده ستاره، یک ماه و یک خورشید داشت. خورشیدش پیغمبر(ص)، ماهش علی و یازده ستارهاش هم ائمه بودند و نیروی جذب و انجذاب این خورشید و ماه و یازده ستاره نیز فاطمه(علیهاالسلام) بود. اینها حرف دارد و با یکساعت، سهربع چیزی ندارم که بگویم؛ پس با توجه به روایات و مقدماتی که شنیدید و با مطالبی که شنیدید، حالا این بیت را ببینید! به خدا درست است، والله درست است. آنچه در متن کتاب وجود دارد، نکته به نکته همهٔ هستی را در تو خلاصه کردهاند.
گزارش از محمد جهاد